We nemen regelmatig supplementen in om onze immuniteit, kracht en levensduur te ondersteunen. Deze supplementen bevatten vaak een groot aantal speciaal samengestelde verbindingen, zoals mineralen, vitaminen of plantextracten. Hoewel de meeste van deze moleculen natuurlijk zijn, rijst de vraag naar de biobeschikbaarheid van medicijnen. Hoeveel van het ingenomen supplement wordt daadwerkelijk door ons lichaam gemetaboliseerd en gebruikt?
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we de juiste supplementen kopen en geen geld verspillen aan producten die alleen door ons lichaam worden uitgescheiden? Lees verder en ontdek meer in de rest van dit artikel.
Wat is biobeschikbaarheid?
Biobeschikbaarheid is de term die wordt gebruikt om de hoeveelheid voedingsstoffen te beschrijven die aanwezig zijn in voedsel of in het supplement dat ons lichaam actief zal gebruiken. Hoe hoger de biobeschikbaarheid van een product, hoe meer van het actieve ingrediënt naar het gewenste deel van het lichaam wordt geleverd.
Het proces waarbij een voedingsstof biobeschikbaar wordt, doorloopt de volgende fasen:
- Vrijgave uit de oorspronkelijke formulering (voedsel, capsules, poeder, etc.),
- Absorptie,
- Distributie,
- Metabolisme,
- Eliminatie.
Een goed supplement moet een hoge biobeschikbaarheid hebben, anders zal het grootste deel van het product niet worden gemetaboliseerd en via de urine uit het lichaam worden uitgescheiden. Bovendien zal het product in dat geval niet de beloofde effecten vertonen, wat de klant snel zal teleurstellen.
Het is belangrijk om absorptie te onderscheiden van biobeschikbaarheid. Absorptie beschrijft hoe goed het actieve ingrediënt uit supplementen in de bloedbaan kan komen. Sommige experts beschouwen de echte biobeschikbaarheid nog steeds als het binnendringen van het molecuul in de bloedbaan.¹
Biobeschikbaarheid is echter eigenlijk een subcategorie van absorptie, en het beschrijft hoe het ingrediënt dat de bloedbaan is binnengekomen door het lichaam zal worden gebruikt. Biobeschikbaarheid wordt ook beschreven door de snelheid waarmee een bepaald supplement wordt geabsorbeerd en gebruikt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat de biobeschikbaarheid van de supplementen die ik inneem hoog is?
Eigenschappen van supplementen die je moet controleren bij het kopen, zijn:
- Zuiverheid,
- Formulering,
- Interactie tussen de ingrediënten die ze bevatten.
Als sommige supplementen in deze opzichten falen, zullen ze niet zo biobeschikbaar zijn als andere. Het eerste lijkt logisch. Hoe meer een supplement in zijn zuivere vorm is, hoe hoger de biobeschikbaarheid zal zijn. In eenvoudige termen, als je magnesium koopt, maar slechts 60% puur magnesium aanwezig is in die pillen, kan de biobeschikbaarheid niet meer dan 60% zijn.
Vermijd supplementen met een lage zuiverheid en veel 'vulstoffen' die alleen het volume van het product vergroten. Sommige van deze vulstoffen kunnen ook meer kwaad dan goed doen, vooral als je lactose-intolerant bent of gluten niet kunt metaboliseren.
Bovendien wordt de biobeschikbaarheid van medicijnen vaak verhoogd door ze te combineren met biomoleculen waarmee ze interacteren. Het bekendste voorbeeld is een formulering van ijzer en vitamine C. De biobeschikbaarheid van ijzer zal meerdere keren toenemen, zelfs als je alleen voedsel eet dat rijk is aan vitamine C. Sommige ingrediënten zullen echter de biobeschikbaarheid van andere negatief beïnvloeden. Daarom is het verstandig om eerst de compatibiliteit te testen en supplementen te combineren met ondersteunende moleculen.
Wat combinaties betreft, moeten supplementen meestal worden ingenomen met bepaalde soorten voedsel. Vitamines die oplosbaar zijn in vet, hebben bijvoorbeeld een hogere biobeschikbaarheid wanneer ze worden ingenomen tijdens het eten van vet voedsel. Andere voedingsmiddelen, zoals bonen en linzen, kunnen de absorptie van zink en ijzer voorkomen. Deze voedingsmiddelen bevatten veel fytinezuur, dat mineralen bindt en voorkomt dat ze worden opgenomen.²
De biobeschikbaarheid van supplementen gaat echter verder dan deze algemene regels en wordt meestal al bepaald bij de bereiding van het supplement op farmacologisch niveau.
Hoe kan de biobeschikbaarheid van supplementen worden verbeterd?
Er zijn veel benaderingen die men kan nemen om de biobeschikbaarheid van supplementen te verbeteren, maar ze kunnen grotendeels worden onderverdeeld in technische en chemische aanpassingen. Deze hebben voornamelijk betrekking op het verbeteren van de levering van actieve ingrediënten aan hun doelplaats in het lichaam.
Enkele manieren om de levering van supplementen aan weefsels te verbeteren, zijn het gebruik van:
- Nanodeeltjes,
- Liposomen,
- Micro-inkapseling,
- Polymeer biomaterialen zoals chitosan of cyclodextrinen.
Dit zijn nieuwere technieken die kunnen worden aangevuld met al bekende technieken om de biobeschikbaarheid te verbeteren, zoals sproeidrogen of vriesdrogen van de formuleringen onder stikstofstroom.³
Een andere manier om de biobeschikbaarheid van supplementen farmacologisch te verbeteren, is door de lichaamsfuncties die de absorptie verhinderen te remmen. Bekende voorbeelden zijn maag- en darmenzymen die effluxpompen worden genoemd, die het actieve ingrediënt gemakkelijk naar buiten transporteren. Deze kunnen worden geremd met biocompatibele ingrediënten die aan de supplementformulering kunnen worden toegevoegd.
De biobeschikbaarheid kan ook worden verbeterd door zorgvuldig rekening te houden met het type molecuul dat het actieve ingrediënt vertegenwoordigt. Bioactieve moleculen hebben vaak verschillende structuren, afhankelijk van welke subgroepen eraan zijn gebonden. Ze bevatten nog steeds het "hoofd skelet" van het actieve ingrediënt, maar hun subgroepen kunnen worden veranderd om de absorptie en bio-efficacy te verhogen.
Dit is erg belangrijk bij het omgaan met plantextracten zoals flavonoïden en sterolen, die moeilijk in grote hoeveelheden kunnen worden opgenomen. Het quercetine-molecuul toont veel meer biobeschikbaarheid dan zijn "ouder" molecuul rutine, en veel flavonoïden worden sterk opneembaar wanneer ze worden gemengd met wei-eiwitten of melkextracten.⁴
De supplementen van Augment Life en hun biobeschikbaarheid
Augment Life biedt de volgende supplementen aan:
- Nicotinamide mononucleotiden, in poeder en capsules,
- Trans-resveratrol, in poeder en capsules,
- Quercetine,
- Groene Thee-extract,
- Hyaluronzuur,
- Co-enzym Q10,
- Creatine Monohydraat,
- Rode gist rijst,
- Collageen Peptiden,
- Magnesiumglycinaat, in poeder en capsules,
Alle supplementen van Augment Life worden bereid in hun zuiverste en meest biobeschikbare vorm. Collageen wordt bijvoorbeeld het best opgenomen in de vorm van gehydrolyseerde peptiden, en niet in lange-keten collageen. Hetzelfde geldt voor magnesium, dat wij aanbieden in de vorm van glycinaat, en creatine, dat je kunt kopen in de vorm van creatine monohydraat, en dat is degene die het best door het lichaam wordt opgenomen.
Referenties:
- Rein MJ, Renouf M, Cruz-Hernandez C, Actis-Goretta L, Thakkar SK, da Silva Pinto M. Bioavailability of bioactive food compounds: a challenging journey to bioefficacy. Br J Clin Pharmacol. 2013 Mar;75(3):588-602. doi: 10.1111/j.1365-2125.2012.04425.x.
- Gupta RK, Gangoliya SS, Singh NK. Reduction of phytic acid and enhancement of bioavailable micronutrients in food grains. J Food Sci Technol. 2015 Feb;52(2):676-84. doi: 10.1007/s13197-013-0978-y
- Munin A, Edwards-Lévy F. Encapsulation of natural polyphenolic compounds; a review. Pharmaceutics. 2011 Nov 4;3(4):793-829. doi: 10.3390/pharmaceutics3040793.
- Benzie IF, Chung WY, Wang J, Richelle M, Bucheli P. Enhanced bioavailability of zeaxanthin in a milk-based formulation of wolfberry (Gou Qi Zi; Fructus barbarum L.). Br J Nutr. 2006 Jul;96(1):154-60. doi: 10.1079/bjn20061796.
- Tosif MM, Najda A, Bains A, Krishna TC, Chawla P, Dyduch-Siemińska M, Klepacka J, Kaushik R. A Comprehensive Review on the Interaction of Milk Protein Concentrates with Plant-Based Polyphenolics. Int J Mol Sci. 2021 Dec 17;22(24):13548. doi: 10.3390/ijms222413548.
