Chętnie przyjmujemy suplementy, aby wzmocnić naszą odporność, siłę i długowieczność. Suplementy te często zawierają mnóstwo specjalnie opracowanych związków, takich jak minerały, witaminy lub ekstrakty roślinne. Chociaż większość tych cząsteczek jest naturalna, pojawia się pytanie o biodostępność leków. Ile spożytego suplementu faktycznie metabolizujecie i wykorzystujecie?
Jak możecie mieć pewność, że kupujecie odpowiednie suplementy i nie marnujecie pieniędzy na produkty, które zostaną po prostu wydalone z organizmu? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Czym jest biodostępność?
Biodostępność to termin używany do opisania ilości składników odżywczych obecnych w pożywieniu lub suplementach, które organizm aktywnie wykorzystuje. Im wyższa biodostępność produktu, tym więcej jego aktywnego składnika zostanie dostarczone do pożądanej części ciała.
Proces osiągania biodostępności przez składnik odżywczy przebiega w następujących fazach:
- uwolnienie z pierwotnej postaci (żywność, kapsułki, proszek itp.),
- wchłanianie,
- dystrybucja,
- metabolizm,
- eliminacja.
Dobry suplement powinien charakteryzować się wysoką biodostępnością, w przeciwnym razie większość produktu nie zostanie metabolizowana i zostanie wydalona z organizmu, głównie wraz z moczem. Ponadto produkt nie wykaże w takim przypadku obiecanych efektów, co szybko rozczaruje klienta.
Ważne jest, aby odróżnić wchłanianie od biodostępności. Wchłanianie opisuje, jak dobrze składnik aktywny z suplementów dostaje się do krwiobiegu. Niektórzy eksperci nadal uważają, że prawdziwą biodostępnością jest przedostanie się cząsteczki do krwiobiegu 1.
Jednak biodostępność jest w rzeczywistości podkategorią wchłaniania i opisuje, w jaki sposób składnik, który dostał się do krwiobiegu, zostanie wykorzystany przez organizm. Biodostępność opisuje się również poprzez szybkość wchłaniania i wykorzystania danego suplementu.
Jak mogę się upewnić, że biodostępność suplementów, które przyjmuję, jest wysoka?
Cechy suplementów, które należy sprawdzić przy zakupie, to:
- czystość,
- skład,
- interakcje między składnikami, które zawierają.
Jeśli niektóre suplementy nie spełniają tych wymagań, nie będą one tak biodostępne jak inne. Pierwsza z nich wydaje się logiczna. Im bardziej suplement jest w czystej postaci, tym wyższa będzie jego biodostępność. Mówiąc prościej, jeśli kupujesz magnez, ale tylko 60% czystego magnezu jest obecne w tych tabletkach, biodostępność nie może przekraczać 60%.
Unikaj suplementów o niskiej czystości i dużej ilości „wypełniaczy”, które tylko zwiększają objętość produktu. Niektóre z tych wypełniaczy mogą również wyrządzić więcej szkody niż pożytku, zwłaszcza jeśli jesteś nietolerancyjny na laktozę lub nie możesz metabolizować glutenu.
Ponadto biodostępność leków często można zwiększyć, łącząc je z biomolekułami, z którymi wchodzą w interakcję. Najbardziej znanym przykładem jest preparat zawierający żelazo i witaminę C. Biodostępność żelaza wzrasta wielokrotnie, nawet jeśli spożywasz tylko pokarmy bogate w witaminę C. Niektóre składniki mogą jednak negatywnie wpływać na biodostępność innych. Dlatego warto najpierw sprawdzić kompatybilność i łączyć suplementy z cząsteczkami wspomagającymi.
Jeśli chodzi o łączenie, suplementy zazwyczaj należy przyjmować z określonymi rodzajami pokarmów. Na przykład witaminy rozpuszczalne w tłuszczach mają wyższą biodostępność, gdy są przyjmowane podczas spożywania tłustych potraw. Inne pokarmy, takie jak fasola i soczewica, mogą utrudniać wchłanianie cynku i żelaza. Pokarmy te mają wysoką zawartość kwasu fitynowego, który wiąże minerały i uniemożliwia ich wchłanianie 2.
Jednak biodostępność suplementów wykracza poza te ogólne zasady i jest w większości przypadków określana już na etapie przygotowania suplementu na poziomie farmakologicznym.
Jak można poprawić biodostępność suplementów
Istnieje wiele sposobów poprawy biodostępności suplementów, ale można je podzielić głównie na modyfikacje techniczne i modyfikacje chemiczne. Odnoszą się one głównie do poprawy dostarczania składników aktywnych do docelowego miejsca w organizmie.
Niektóre ze sposobów poprawy dostarczania suplementów do tkanek to wykorzystanie:
- nanocząsteczek,
- liposomów,
- mikrokapsułkowania,
- biomateriałów polimerowych, takich jak chitozan lub cyklodekstryny.
Są to nowsze techniki, którym mogą towarzyszyć już znane techniki poprawiające biodostępność, takie jak suszenie rozpyłowe lub liofilizacja preparatów pod strumieniem azotu 3.
Innym sposobem farmakologicznego poprawiania biodostępności suplementów jest hamowanie funkcji organizmu, które uniemożliwiają ich wchłanianie. Znanymi przykładami są enzymy żołądkowe i jelitowe zwane pompami wypływowymi, które łatwo transportują składnik aktywny. Można je hamować za pomocą składników biokompatybilnych, które można dodać do preparatu suplementu.
Biodostępność można również poprawić, dokładnie rozważając rodzaj cząsteczki, która stanowi składnik aktywny. Cząsteczki bioaktywne mają często różne struktury, w zależności od tego, które podgrupy są z nimi związane. Nadal zawierają one „główny szkielet” składnika aktywnego, ale ich podgrupy można zmienić, aby zwiększyć wchłanianie i bioefektywność.
Jest to bardzo ważne w przypadku ekstraktów roślinnych, takich jak flawonoidy i sterole, które trudno wchłonąć w dużych ilościach. Cząsteczka kwercetyny wykazuje znacznie większą biodostępność niż jej „macierzysta” cząsteczka rutyna, a wiele flawonoidów staje się wysoce przyswajalnych po zmieszaniu z białkami serwatkowymi lub ekstraktami mlecznymi 4.
Suplementy Augment Life i ich biodostępność
Augment Life oferuje następującą listę suplementów:
• Mononukleotydy nikotynamidowe w proszku i kapsułkach,
• Trans-resweratrol w proszku i kapsułkach,
• Kwercetyna,
• Ekstrakt z zielonej herbaty,
• Koenzym Q10,
Wszystkie suplementy Augment Life są przygotowywane w najczystszej i najbardziej biodostępnej formie. Na przykład kolagen jest najlepiej przyswajalny w postaci hydrolizowanych peptydów, a nie długołańcuchowego kolagenu. To samo dotyczy magnezu, który oferujemy w postaci glicynianu, oraz kreatyny, którą można kupić w postaci monohydratu kreatyny, która jest najlepiej przyswajalna przez organizm.
Źródła:
- Rein MJ, Renouf M, Cruz-Hernandez C, Actis-Goretta L, Thakkar SK, da Silva Pinto M. Bioavailability of bioactive food compounds: a challenging journey to bioefficacy. Br J Clin Pharmacol. 2013 Mar;75(3):588-602. doi: 10.1111/j.1365-2125.2012.04425.x.
- Gupta RK, Gangoliya SS, Singh NK. Reduction of phytic acid and enhancement of bioavailable micronutrients in food grains. J Food Sci Technol. 2015 Feb;52(2):676-84.
doi: 10.1007/s13197-013-0978-y.
- Munin A, Edwards-Lévy F. Encapsulation of natural polyphenolic compounds; a review. Pharmaceutics. 2011 Nov 4;3(4):793-829. doi: 10.3390/pharmaceutics3040793.
- Benzie IF, Chung WY, Wang J, Richelle M, Bucheli P. Enhanced bioavailability of zeaxanthin in a milk-based formulation of wolfberry (Gou Qi Zi; Fructus barbarum L.). Br J Nutr. 2006 Jul;96(1):154-60. doi: 10.1079/bjn20061796.
- Tosif MM, Najda A, Bains A, Krishna TC, Chawla P, Dyduch-Siemińska M, Klepacka J, Kaushik R. A Comprehensive Review on the Interaction of Milk Protein Concentrates with Plant-Based Polyphenolics. Int J Mol Sci. 2021 Dec 17;22(24):13548. doi: 10.3390/ijms222413548.
